STPM Pengajian Am Sem 1 - Konsep dan Ciri Negara Berdaulat

Takrifan Negara

- Penduduk yang menetap di sebuah wilayah yang mempunyai sempadan yang jelas dan mempunyai kerajaan yang sistematik atau tersusun.

Negara Berdaulat

- Negara bebas daripada penjajahan kuasa asing.

- Negara yang mempunyai kerajaan yang mampu mentadbir negara tanpa pengaruh kuasa-kuasa luar dan mempunyai pelembagaan sendiri.

- Negera yang diiktiraf oleh negara luar kewibawaannya seterusnya mempunyai hubungan diplomatik dengan kuasa luar.

- Negara mempunyai identitinya sendiri. Seperti ideologi,bendera dan jata negara sendiri.

Takrifan Kerajaan

- Ditakrifkan sebagai sebuah badan atau institusi yang bertanggungjawab menjalankan fungsi-fungsi pegurusan dan pentadbiran sesebuah negara.

- Merangkumi semua badan yang mengubal,mentafsir dan melaksanakan sesuatu dasar demi pembangunan negara dan kebajikan rakyat.

Jenis Kerajaan

Monarki

- Pemerintahan dikuasai oleh raja atau sultan

- Raja/sultan menjadi pentadbir utama dan memonopoli kuasa eksekutif

- Pentadbiran negara dijalankan oleh kaum kerabat raja/sultan

- Warisan takhta kerajaan berdasarkan keturunan

- Contoh; Arab Saudi, Kuwait dan Brunei Darussalam

Republik

- Tidak mempunyai raja sebagai ketua negara

- Ketua negara adalah Presiden yang merupakan rakyat biasa

- Mengamalkan prinsip demokrasi

- Contoh; USA, Filipina, Sri Lanka, France, Portugal, Taiwan, Pakistan, India dan Singapura

Demokrasi

- Mempunyai kerajaan yang dipilih oleh rakyat dalam pilihan raya umum

- Wakil-wakil yang dipilih rakyat merupakan anggota parti-parti politik yang berlainan

- Parti politik yang mendapat sokongan majoriti rakyat akan berkuasa untuk membentuk kerajaan

- Berteraskan konsep ‘kerajaan rakyat, oleh rakyat dan untuk rakyat’

Autokrasi

- Negara yang diperintah oleh seorang individu (Autokrat) yang mempunyai kuasa mutlak

- Pemerintah biasanya menggunakan kekerasan, paksaan dan ugutan untuk mengekalkan kuasanya

Kesatuan

- Gabungan beberapa buah negeri untuk membentuk kerajaan pusat

- Kuasa pentadbiran dan perundangan terletak di bawah kuasa kerajaan pusat

Persekutuan

- Gabungan beberapa buah negeri untuk membentuk kerajaan pusat dan kerajaan negeri

- Kuasa pentadbiran dan perundangan dikongsi oleh kerajaan pusat dan kerajaan negeri

Pembentukan Malaysia

Faktor

- Mempercepat proses kemerdekaan Singapura, Sabah, Sarawak dan Brunei yang masih dijajah oleh pihak British

- Mengimbangi penduduk Melayu dan bumiputera dengan bukan bumiputera

- Kerjasama ekonomi

- Menyekat pengaruh komunis

Proses

- Jawatankuasa Perundingan Perpaduan Malaysia (JPPM)

JPPM ditubuhkan pada 23 julai pada tahun 1961. Ia dipengerusi oleh Donald Stephen (anggota Majlis Undangan Sabah). Antara anggotanya ialah Tunku Abdul Rahman (Tanah Melayu) , Lee Kuan Yew (Singapura) , Dato’ Mustapha Dato’ Harun (Sabah) , Temenggung Jugah Anak Berieng (Sarawak) dan Dato’ Setia Pangeran Ali (Brunei)

Tujuan JPPM ditubuhkan ialah:

- Memberitahu orang ramai mengenai konsep Malaysia kepada orang ramai (Sabah, dan Sarawak).

- Mengumpulkan sambutan mereka terhadap Malaysia.

- Menyediakan memorandum mengenai cara pembentukan Malaysia.

- JPPM telah memberi peluang kepada pemimpin Sabah dan Sarawak mengemukakan pandangan mengenai gagasan Malaysia. JPPM telah mengadakan 4 mesyuarat di Kota Kinabalu (21 Ogos 1961), Kuching (18 Disember 1961), Kuala Lumpur (6 Januari 1962) dan Sinagpura (1 Februari 1962).

- Suruhanjaya Cobbold ditubuhkan pada Januari 1962. Tugas utama Suruhanjaya Cobbold ialah:

   - Meninjau pandangan rakyat Sabah dan Sarawak mengenai Malaysia

   - Membuat syor-syor mengenai perlembagaan

   - Jawatankuasa Anatara Kerajaan (JAK) akan ditubuhkan bagi merangka Perlembagaan Malaysia

   - Laporan Jawatankuasa Anatara Kerajaan (JAK) seterusnya diluluskan oleh Parlimen Tanah Melayu dan menjadi Akta Malaysia 1963

- Hasil daripada rundingan yang dijalankan gagasan penubuhan Malaysia semakin mendapat sokongan. Sarawak mengeluarkan kertas putih mengenai Malaysia pada 4 Januari 1962 dan Sabah pada 31 Januari 1962. Kemudian, JPPM akhirnya berjaya menyusun  satu memorandum yang ditandatagani oleh wakil-wakil,dan kemudian dihantar kepada Suruhanjaya Cobbold pada 23 Februari 1962. Antara isi kandungan memorandum ini ialah:

- Perlembagaan Tanah Melayu 1957 menjadi asas perlembagaan Malaysia.

- Kerajaan Persekutuan berkuasa dalam hubungan luar, pertahanan dan keselamatan.

- Islam – agama rasmi tetapi rakyat bebas beragama.

- Bahasa Melayu – bahasa kebangsaan tetapi bahasa lain masih boleh digunakan.

- Hak istimewa seperti orang Melayu diberi kepada rakyat pribumi Sabah dan Sarawak.

- Sabah, Sarawak berhak mengawal imigrasennya sendiri.

- Perwakilan Parlimen berasaskan jumlah penduduk dan jumlah luas kawasan.

- Memorandum ini disokong oleh rakyat Sabah, Sarawak, Singapura dan Tanah Melayu.